Як бы нам ні хацелася перапісаць гісторыю, яе не перапішаш і самыя страшныя моманты з памяці чалавецтва не сатрэш… Так здарылася, што практычна адразу пасля заканчэння другой сусветнай вайны свет зноў стала ліхаманіць. Хранічная хвароба пад назвай “халодная вайна” расцягнулася на некалькі дзесяцігоддзяў, а наша краіна, якая з’яўлялася часткай вялізнай савецкай дзяржавы, бліжэй за ўсіх размяшчалася да небяспечнага “ачага”. Менавіта таму Беларуская ваенная акруга стала самай мілітарызаванай у СССР. Тут была размешчана ядзерная зброя – самы эфектыўны, па меркаванні тагачасных палітыкаў, сродак ад ваеннай агрэсіі. Чатыры дывізіі Ракетных войскаў стратэгічнага прызначэння знаходзіліся на нашай зямлі пад грыфам “Зусім сакрэтна”, і мала хто ведаў аб іх існаванні. Подробнее
Жывёлаводы ААТ «Велікасельскае Агра» па выніках работы за мінулы год у разліку на карову атрымалі 7 тысяч кілаграмаў малака. Не здаюць заваяваных пазіцый яны і сёлета. За першае паўгоддзе бягучага года прадукцыйнасць дойнага статка ў гаспадарцы склала 3797 кілаграмаў малака, што з’яўляецца лепшым паказчыкам у раёне. За кошт чаго дасягаецца такі поспех? Вядома, дзякуючы трывалай кармавой базе: выказванне «малако ў каровы на языку» па-ранейшаму застаецца актуальным. Улічваючы колькасць пагалоўя (а гэта амаль 7 тысяч галоў буйной рагатай жывёлы, у тым ліку 2950 кароў), кармоў патрэбна нямала. Подробнее
Новы цэх дрэваапрацоўкі ўвяла ў эксплуатацыю ДЛГУ «Пружанскі лясгас».
Вытворчую пляцоўку ў Слабудцы, дзе ў свой час выраблялі драўняную шчапу пасля даручэння Міністэрства лясной гаспадаркі, былі вымушаны рэарганізаваць: вытворчасць шчапы перанеслі на тэрыторыю Бярозаўскага лясніцтва, а тут напрыканцы 2017 года разгарнулі будаўніцтва новага аб’екта. Подробнее
— Ой, ну, зноў вы прыехалі, калі ў мяне ўжо ўсё адцвіло, — усклікае Анастасія Іванаўна Мацько з Вялікіх Якавіч і запрашае на свой двор, які літаральна патанае ў кветках. Анастасію Іванаўну добра ведаюць у акрузе, знаёма яна і з карэспандэнтамі “раёнкі”. Справа ў тым, што яе муж доўгія гады быў старастам вёскі, а яна, як верная паплечніца, дапамагала яму вырашаць праблемы аднавяскоўцаў. Гэтай зімой Яўгена Васільевіча не стала… Подробнее
Не ведаю чаму, але знаёмствы з дзяўчынкамі з імем Паліна (што значыць “сонечная”) заўсёды прыносяць маёй душы вялікую асалоду. Паліны любяць сумленнасць, шчырасць, адказнасць і цалкам аддаюцца абранай справе. Вось і вучаніца СШ №1 Паліна Ракіцкая піша вельмі прыгожыя вершы, паспяхова прымае ўдзел у самых розных паэтычных конкурсах, а яшчэ любіць хімію, гісторыю і літаратуру. Увогуле яна — вельмі добры і светлы, як сонечны праменьчык, чалавек. Подробнее
Урачэбная амбулаторыя ў Новых Засімавічах была адкрыта тры дзясяткі гадоў таму. Медыцынскім абслугоўваннем насельніцтва займаецца калектыў работнікаў у складзе 12 чалавек. Подробнее
Напружаныя трэніроўкі пачаліся ў жыцці Ганны Зубковай усяго пару гадоў таму, хаця прыхільнасць да спорту з’явілася даўно. Але невялікі вопыт, які быў за плячыма, не з’яўляецца перашкодай для пружанскай спартсменкі на шляху да высокіх мэт, якія яна ставіць перад сабой. Больш за тое, вынікі ў спартыўнай хадзьбе, у якой на працягу двух гадоў выступае дзяўчына, уражваюць.
Зімой Аня абнавіла два нацыянальныя рэкорды ў сваёй узроставай катэгорыі на дыстанцыях 3000 і 5000 метраў. А крыху больш за месяц таму ў Венгрыі на чэмпіянаце Еўропы дзяўчына заваявала ўпэўненую перамогу на дыстанцыі 5000 метраў і не проста атрымала права выступіць у кастрычніку на юнацкіх Алімпійскіх гульнях у Буэнас-Айрэсе, але і ўстанавіла новы рэкорд юнацкіх чэмпіянатаў Еўропы. Подробнее
Пластылінаграфія — далёка не самая вядомая і распаўсюджаная тэхніка малявання, але ні дзеці, ні дарослыя не могуць прайсці міма, калі на вочы ім трапляюць творы так званага пластылінавага жывапісу. Больш за тое, многія здзіўляюцца, калі даведваюцца, што з пластыліну можна не толькі ляпіць, але і маляваць. Подробнее
Іх сямёра. Маладых і вельмі прыгожых людзей, якія былі ахрышчаны ў царкве евангельскіх хрысціян-баптыстаў і назаўжды прынялі Хрыста ў сваё сэрца. Яны жывуць паводле запаведзяў Божых і дзякуюць Творцу за кожны пражыты на зямлі дзень. Яны чытаюць Біблію як настольную кнігу і з’яўляюцца ўзорам сапраўднай хрысціянскай сям’і, дзе пануюць вера, надзея і любоў. І гэта — сям’я Ахрымукоў. Подробнее
Гледзячы на прыгожы, акуратны домік па вуліцы Кобрынскай, без лішніх слоў зразумела: у гэтым доме жывуць такія ж людзі. А калі ў брамцы мяне сустрэлі ўсмешлівыя гаспадары, якіх імгненна акружыла гарэзлівая дзятва, пераканалася, што не памылілася ў сваёй здагадцы.
Як высветлілася падчас знаёмства з гэтай сям’ёй, зусім нядаўна Наталля і Андрэй Кунды адзначылі 15-годдзе сумеснага жыцця — дату, на першы погляд, не надта ўжо і вялікую, але ўсё роўна сур’ёзную: згадзіцеся, не кожная сямейная пара дажывае ў міры і згодзе да хрустальнага вяселля. Подробнее