Анастасия БЕРЁЗА,
Гарадоцкі веснік 68/2017 от 12 сентября 2017
13 сентября 2017 11:30
Спорт
Русский
Юбилейная, пятая, спартакиада в минувшие выходные собрала на Городокской земле работников организаций, реализующих государственную программу утилизации боеприпасов: РКП «Центр утилизации авиационных средств поражения» (Городок), РКП «Центр утилизации артиллерийских и инженерных боеприпасов» (Добруш) и Государственное научно-производственное объединение порошковой металлургии (Минск) (на снимке). — Пусть не борьба, а дружба объединяет нас! — такими словами и хлебом-солью городокчане 8 сентября встречали гостей на ТОК «Лосвидо». Впервые соревнования среди работников предприятий, перерабатывающих смертоносное оружие для использования в мирных целях, прошли на турбазе в 2015 г. Инициатива профкома ЦУАСП нашла отклик среди коллег, и они дважды в год сходятся в борьбе за переходящий кубок в летних и зимних видах спорта. В эти выходные в уже обновленном «Лосвидо» вновь было шумно. Многие поначалу не узнали комплекс, отмечали положительные изменения, делились впечатлениями с теми, кто приехал сюда в первый раз. — Приятно, что проведение спартакиады стало доброй традицией, служит укреплению и развитию культурных, спортивных и профессиональных связей, — начал церемонию открытия состязаний генеральный директор научного объединения и главный судья Александр Ильющенко. В первый день мужчины и женщины соревновались в стрельбе из пневматического оружия и… эстафете на катамаранах. Новый вид спорта никого не оставил равнодушным, так же как и вечерняя полевая кухня с гречневой кашей и тушенкой, песнями под гитару. Второй день начался в урочище Воробьёвы горы, где директор районного краеведческого музея Тамара Иванова провела экскурсию, и спортсмены в знак памяти и уважения к безвинным жертвам войны возложили венки у памятников сожженным деревням и расстрелянным мирным жителям. Борьбу за кубок продолжили на городском стадионе и ТОК «Лосвидо». Всех охватывал спортивный азарт, никто не хотел уступать. Развернулась напряженная борьба в футболе, волейболе, шахматах, шашках, дартсе, армрестлинге, перетягивании каната. В общекомандном зачете со значительным отрывом переходящий кубок оставил за собой ЦУАСП, 2-е место — у ГНПОПМ, у ЦУАИБ — 3-е. — Наши соперники в команды каждый раз берут все больше молодых сотрудников, надеясь, что это принесет победу, но наш опыт, сплоченность и натренированность никто превзойти не смог, — отметил директор ЦУАСП Сергей Батенько. Подробнее
Евгения САБИЦКАЯ,
Гарадоцкі веснік 68/2017 от 12 сентября 2017
13 сентября 2017 11:24
КалейдоскопКультура
Русский
В деревни Городокского района, где нет стационарных библиотек, более 10 лет ездит библиобус, доставляя книги и журналы 416 читателям. Подробнее
Екатерина ПУЧКОВА,
Гарадоцкі веснік 67/2017 от 09 сентября 2017
11 сентября 2017 15:16
ОбществоЭкономика
Русский
На градообразующем предприятии г. Городка, в ОАО «Птицефабрика Городок», выполнив приятную миссию награждения передовиков жатвы и членов их семей, побывали 6 сентября председатель республиканского комитета Белорусского профсоюза работников АПК Николай Лабушев и председатель областного комитета Виктор Гуторов. Они отметили, надежный тыл — лучший стимул для хлебороба в нелегком каждодневном труде по обеспечению продовольственной безопасности своей страны. Николай Лабушев пожал руки занимающему 1-е место в районном соревновании среди молодых комбайнеров Михаилу Соломахо и его маме Ольге Владимировне, вручив ей благодарность за достойное воспитание сына и подарок — столовый набор. Михаилу вручено благодарственное письмо министра сельского хозяйства и продовольствия Л.К. Зайца и подарки, среди которых был термос для горячего чая. Аналогичные награды нашли молодого комбайнера, одного из лидеров районного соревнования Дениса Дюбкова и молодого водителя-тысячника Михаила Богданова. Их супругам — Елене Дюбковой и Татьяне Богдановой — вручены благодарности за теплоту, понимание, заботу и столовые наборы. Был награжден и передовик птицефабрики, комбайнер Сергей Янченко. Переданы подарки членам его семьи. Все хлеборобы получили фирменные майки и кепки с эмблемой Белорусского профсоюза работников АПК и красные вымпелы. — Городокщина из-за особенности климата и почвы не может конкурировать по урожайности и темпам уборки с районами Минщины или Гродненщины. Пока нет в машинно-тракторном парке комбайнов с 12-метровой жаткой, которыми можно намолачивать по 400 тонн зерна в день, за сезон жатвы становясь пятитысячниками! Но важно, что за штурвалами комбайнов и рулями машин — талантливые молодые люди, которые могут дать фору отцам. Пусть земля рождает все больше таких аграриев! — пожелал Николай Аксёнович. Перед профсоюзами стоит задача не только наградить передовиков жатвы, но и провести мониторинг соблюдения законодательства об охране труда. В центре внимания — вопросы соблюдения трудового законодательства, техники безопасности во время уборочной, организации горячего питания, оплаты труда, которые на месте контролирует председатель райкома профсоюза работников АПК Татьяна Груганова. Замдиректора ОАО «Птицефабрика Городок» Борис Чечко рассказал, что зарплата комбайнеров на уборочной существенно превышает среднюю зарплату по предприятию, которая на сегодня составляет более 500 руб. В память о визите на птицефабрику гостю из столицы председатель профкома Ольга Люкшина вручила медаль-панно из дерева с изображением птицы, продукция из которой сейчас занимает ведущее место в производстве, — индюка. Резное панно создано руками работницы птицефабрики, умелицы Светланы Селицкой. На снимке: Михаила и Татьяну Богдановых благодарит Н.А. Лабушев. Подробнее
Святлана ЯКАЎЛЕВА,
Гарадоцкі веснік 67/2017 от 09 сентября 2017
11 сентября 2017 15:03
Калейдоскоп
Беларуская
Мала хто ведае, што на самай ускраіне Гарадоцкага раёна, у Віраўлянскім сельсавеце, прытаілася маленечкая вёска Чухіліна. Яе адметнасць заключаецца ў тым, што тут ніколі не было электрычнасці. Няма яе і цяпер. Ды і не будзе — у вёсцы пастаянна ніхто не жыве, хіба на лета прыязджаюць з шасцёра дачнікаў. Святло тут іншае — ад прыгажосці навакольных краявідаў, ад дабрыні людзей, лепшыя ўспаміны якіх звязаны з гэтым куточкам. Дабрацца да Чухіліна — справа не з лёгкіх, 10 км да яго па нязручнай лясной дарозе на спецыяльнай тэхніцы карэспандэнту дапамаглі пераадолець працаўнікі Халамерскага лясніцтва, ляснік Сяргей Ваявода і вадзіцель Сяргей Ахрамееў. Улюблёныя ў родныя мясціны мужчыны сталі не толькі павадырамі, але і выдатнымі экскурсаводамі. - Такой прыгажосцю немагчыма наталіцца, — добраахвотныя памочнікі аказаліся рамантыкамі і спяшаліся дапоўніць адзін аднаго. — Чаго толькі вартыя аб’яднаныя шырокай пратокай лясныя азёры Малое і Вялікае Свіна! Праз апошняе цячэ і рака Свіна. А Чухіліна размясцілася на беразе рачулкі Чарнулька. Праз яе перакінуты масток, проста з яго можна лавіць рыбку, а дарога праз яго вядзе ў неабсяжныя лясныя шаты. Дарэчы, зусім побач з мастком — яшчэ даваенная крынічка, якую аднавілі вяскоўцы, і ў якой вельмі смачная вада. Некаторыя лічаць яе гаючай, таму ездзяць па яе з Халамер’я на веласіпедах. Не даязджаючы да Чухіліна, мы спыніліся на вялікай паляне. Святое месца, дзе да вайны была вёска Казлы. Увагу прыцягнуў насыпаны курган (на здымку ўнізе), надпісы на якім сведчаць, што ў навакольных лясах і вёсках у красавіку-маі 1942 г. была арганізавана 4-я Беларуская партызанская брыгада, якая вяла барацьбу з фашысцкімі захопнікамі на тэрыторыі Гарадоцкага, Невельскага, Расонскага, Полацкага, Міёрскага раёнаў. Курган — адначасова месца пахавання партызанаў гэтай брыгады. Крыху ў баку — стэла, якая нагадвае, што 18 красавіка 1943 г. в. Казлы спалілі фашысцкія карнікі, расстраляўшы 19 мірных жыхароў. Вёска памерла, а вось Чухіліна, таксама знішчанае ў вайну, адрадзілася пасля навалы. Работнікі лясніцтва не па прымусу, а па закліку сэрца даглядаюць курган, помнік, абкошваюць вакол іх. Штогод, арганізаваныя халамерскімі культработнікамі, сюды ў патрыятычны паход, на паклон змагарам за свабоду і бязвінным ахвярам дабіраюцца дзеці і падлеткі. Пашчасціла карэспандэнту пагутарыць з жыхаром Халамер’я Алегам Дзмітрыевым (на здымку ўверсе) і з першых вуснаў даведацца, што з пятага па дзесяты клас ён вучыўся ў Халамерскай школе, а жыў у Чухіліне. Інтэрната пры школе не было, таму хлопчыку, на той час адзінаму чухілінскаму школьніку, даводзілася штодня пешшу, у адзіночку — восенню, узімку, вясною — пераадольваць па 20 км праз лес. — Ваўкоў не баяўся, — паціскае плячыма мужчына, — мы да іх прывыкшыя былі, яны па вёсцы, як сабакі, хадзілі. Адпраўляўся ў школу ў шэсць гадзін раніцы, вяртаўся адвечарка. Праўда, бацька (Аляксандр, ураджэнец Чухіліна, капітан Чырвонай арміі, франтавік, чатыры разы ардэнаносец — аўт.) даваў з сабою ў дарогу стрэльбу і ліхтар «лятучую мыш». Калі звяры набліжаліся надта блізка — страляў. Адставалі шэрыя, вылі дзесьці за спіной. Вытворчых аб’ектаў, акрамя кузні, дзе кавалём быў мой дзед Пётр, у Чухіліне не было. Мужчыны пераважна працавалі ў лясніцтве, на падсочцы, жанчыны — у паляводстве ў Маісееве. Трымалі скаціну, сеялі гароды ля хат. Зямля там мяккая, глебы пясчаныя, лёгка было апрацоўваць. — Вось гэтыя раскошныя дуб і клён у Чухіліне пасадзілі на памяць аб сабе Іван і Тамара Грыгор’евы, перабіраючыся бліжэй да цывілізацыі, — далучаецца да размовы тутэйшы дачнік Валерый Якіменка (на здымку з унучкай Міланай). — Нашай сям’і вельмі добра ў гэтых мясцінах, займаемся пчалярствам, сябар з Магілёўшчыны падарыў перасоўную пасеку на 20 вулляў, якую я называю пчаліным інтэрнатам. Тут рыбалка выдатная, паляванне, грыбоў ды ягад багата. Летась мы з жонкай Валянцінай больш як на 20 мільёнаў рублёў лясных дароў здалі. Тое, што ў Чухіліне няма электрычнасці, мужчыну не засмучае, ён выпрацоўвае яе з дапамогай генератара, зараджае акумулятары, набыў светадыёдныя лямпы, плануе купіць сонечныя батарэі. Тугі па адсутнасці цывілізацыі ў гэтай вёсачцы з боку ўсіх, з кім сустрэлася карэспандэнт, не было. Нявыказаная скруха адчувалася па нечым больш значным і патаемным — страчанай сувязі з роднай прыродай, яе таямніцамі, размераным жыцці, у аснове якога ляжыць здаровая фізічная праца, шчырых адносінах з суседзямі. Шчыміць за тое, што зарастаюць сцяжынкі да святыняў, да крынічак з гаючай вадою. Подробнее
Светлана ЯКОВЛЕВА,
Гарадоцкі веснік 67/2017 от 09 сентября 2017
11 сентября 2017 14:59
Общество
Русский
Городокское ДРСУ-106 28 августа приступило к выполнению текущего ремонта местной автодороги Н-2503 Вировля-Оболь-Холомерье (ее общая протяженность составляет 17 км). Аварийный ремонт будет выполнен на участке от 5,4 км до 9,0 км этой дороги общей протяженностью 3,6 км. Гравийное покрытие заменят на асфальтобетонное. — Кроме того, будет выполнено устройство обочин, автопавильона и автобусной площадки в д. Дударево, — дополняет начальник ДРСУ Максим Ходиков. — Полосы отвода будут очищены от древесно-кустарниковой растительности. В планах на этот и следующий год — дальнейший текущий ремонт дороги этого направления со стороны Бычихи, установка новых дорожных знаков и указателей. На данный момент часть асфальтобетона уже уложена, ведутся подготовительные работы по укреплению обочин, очистка придорожных полос (на снимке). Погода, испортившаяся на этой неделе, приостановила непосредственно укладку покрытия. Механизаторы и рабочие, которые трудятся под руководством мастера Ильи Филиппова, с нетерпением ждут погожих дней, готовы работать в выходные. Благо, коллектив ДРСУ сохранен, есть техника: на ремонте заняты свои грейдер, асфальтоукладчик, катки. Асфальтобетон со своего завода в д. Хомяково возят свои МАЗы, правда, несколько большегрузных машин привлечены из УПТК г. Витебска. Устройство дорог — дело недешевое, только на ремонт этих 3,6 км дороги из областного бюджета в III квартале выделено 500 тыс. (5 млрд неденоминированных) рублей. Этим летом городокские дорожники выполняли текущий ремонт дороги на подъезде к д. Кабище протяженностью 4,2 км. — Выделялись бы деньги — а осваивать их, делая дороги Городокщины комфортнее для тех, кто по ним ездит, мы всегда рады, — подытоживает М.Я. Ходиков. Подробнее
Екатерина ПУЧКОВА,
Гарадоцкі веснік 66/2017 от 05 сентября 2017
05 сентября 2017 14:37
Общество
Русский
Завершающий этап уборочной (в районе убрано свыше 8 тыс. га зерновых, или 83,1% к плану) ознаменован появлением сразу трех комбайнеров-тысячников. Символичный рубеж на жатве 2 сентября первыми преодолели комбайнеры филиала «Вировлянский» Олег Щербинский, намолотив 1067 тонн, и Александр Романятов, вместе с помощником Виктором Бураковым намолотив 1034 тонны (на снимке внизу). В тот же день к ним присоединился и комбайнер УП «Северный» Владимир Макаренко, намолотив 1010 тонн (на снимке: принимает поздравления главы района П.П. Коробача). Комбайнерам-тысячникам — особый почет, их усердную работу поощряют и словом, и делом. Чтобы не отвлекать героев жатвы от аграрных работ, хлеборобов чествовали на их рабочих местах. Вручить передовикам заслуженные нелегким трудом почетные грамоты и подарки, сертификаты на поля хозяйств в этот понедельник выехали председатель райисполкома Пётр Коробач, начальник райсельхозпрода Алексей Марковский, председатель райкома профсоюза работников АПК Татьяна Груганова, председатель районного объединения профсоюзов Ирина Дорощенко и автоклуб центра традиционной культуры и народного творчества, подготовивший музыкальное поздравление. Пётр Петрович, пожимая руки героем полей и передавая им символичные снопы с надписью «1000 тонн», пожелал тысячникам района дальнейших трудовых достижений. На 4-е сентября на Городокщине намолочено 22 тыс. 293 тонны зерна, средняя урожайность составляет 26,6 ц/га. На предприятиях, давших району комбайнеров-тысячников, валовой намолот и урожайность составили: в «Северном» — 6 тыс. 890 тонн, 34,8 ц/га (самая высокая урожайность среди хозяйств района), в «Вировлянском» — 4 тыс. 694 тонны, 29 ц/га. Филиал лидирует в районе по проценту убранных площадей, на 4 сентября здесь было сжато 1 тыс. 617 га, или 96,6 % к плану. Передовиков «Вировлянского» поздравил директор филиала Леонид Гордецкий и председатель профкома Елена Иваненко, также вручив им грамоты и сертификаты. Передовика «Северного» — директор предприятия Сергей Титов, председатель профкома Надежда Мирейчик, вручив ему грамоту и премию. — Для нас, тружеников села, уборка зерновых культур является одной из самых ответственных и напряженных работ, в которую мы вкладываем все свои силы, — сказал комбайнер-тысячник Олег Щербинский. — Главная мотивация для нас — не соревнование, а то, чтобы хлеб был вовремя убран с поля и отправлен в закрома. Пользуясь каждым погожим часом, мы намерены быстро и качественно закончить уборочную. Подробнее
Евгения САБИЦКАЯ,
Гарадоцкі веснік 66/2017 от 05 сентября 2017
05 сентября 2017 14:31
ОбществоСпорт
Русский
Уникальный учебный спортивно-оздоровительный центр под таким названием открылся 1 сентября в СШ № 1 г. Городка. На трех площадках учащиеся смогут заниматься спортом, изучать правила дорожного движения и основы безопасной жизнедеятельности. Популяризация здорового образа жизни — одна из важнейших задач, поставленных сегодня перед педагогами. Поэтому инициатива отдела образования, спорта и туризма Городокского райисполкома под названием «Четыре сезона здоровья» встретила горячую поддержку у республиканского проекта «БЕЛМЕД», занимающегося профилактикой неинфекционных заболеваний. Европейский Союз выделил 49 690 евро на организацию объектов проекта, включая открывшиеся спортивную и имиджевые площадки для изучения правил дорожного движения и основ безопасной жизнедеятельности. Координатор инициатив «БЕЛМЕД» Татьяна Снитко отметила, что спортивно-оздоровительный центр на базе школы был подготовлен за пять месяцев. Срок небольшой, если учесть, сколько проделано работы. На площадке для занятий воркаутом установлены шесть спортивных комплексов для силовых упражнений разной степени сложности, на имиджевой площадке по изучению ПДД — 46 дорожных знаков, на площадке по основам безопасной жизнедеятельности — стилизованные паровоз, пожарную машину, вертолет и мотоцикл с элементами пожарной символики. На школьном стадионе покрытие заменили на особое, на основе резиновой крошки для травмобезопасных тренировок. Красную ленту на торжественном открытии площадки перерезали приглашенные гости: председатель Витебского областного совета депутатов Владимир Терентьев, председатель Городокского райисполкома Пётр Коробач, начальник РОЧС Вячеслав Савицкий, начальник отдела агитации и пропаганды ГАИ УВД Витебского облисполкома Александр Казючиц, депутат Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь Виктор Мирош. Немало благодарных слов они сказали в адрес представителей проекта «БЕЛМЕД», организаций-партнеров: Городокского РОЧС и РОВД, волонтеров, в качестве которых выступили родители учащихся, учителя и жители райцентра. — Подобные местные инициативы воодушевляют нас работать больше в направлении продвижения здорового образа жизни, — отметила Татьяна Снитко. — Мы рады, что в Городке оказалось так много неравнодушных людей, готовых помочь в реализации проекта. Начальник отдела образования, спорта и туризма райисполкома Владимир Новичёнок добавил, что «Четыре сезона здоровья» стали отличным поводом привлечь внимание всех структур, занятых работой с детьми. Пока взрослые с интересом рассматривали спортивные комплексы, дети резвились на площадках. Модели пожарных машин привлекли малышей, ученики средней школы осваивали площадку ПДД, примерив на себя роли инспекторов движения, пешеходов и водителей. То и дело в громкоговорителях звучали звонкие девичьи голоса: «За нарушение правил — штраф! Проезд на красный свет запрещен!» Юные велосипедисты внимательно следили за цветом воздушных шаров, имитирующих светофоры. Ребята постарше тренировались на площадке для воркаута, собрав вокруг себя толпу восхищенных зрителей. Здоровый образ жизни набирает популярность среди молодого поколения. Благодаря проекту «Четыре сезона здоровья» жители Городка смогут улучшить физическую форму, выучить ПДД и провести время с пользой для себя и своих детей. Подробнее
Святлана ЯКАЎЛЕВА,
Гарадоцкі веснік 66/2017 от 05 сентября 2017
05 сентября 2017 14:25
Культура
Беларуская
Асаблівай духоўнасцю былі прасякнуты ўрачыстасці, што ў мінулыя выхадныя адзначаліся ў старажытным і маладым Полацку, — з нагоды 500-годдзя беларускага кнігадрукавання, Дня беларускага пісьменства і 1155-годдзя горада. Мабыць, з гонарам глядзеў на нашчадкаў са свайго высокага пастамента Францыск Скарына. Сцішаліся ля падножжа помніка і сённяшнія беларусы, углядаючыся ў рысы чалавека, чый подзвіг асветніка, уклад у развіццё нашай цывілізацыі цяжка пераацаніць. Плошча імя славутага сына нашага народа 1-3 верасня стала сэрцам фестывалю кнігі і прэсы. У ліку іншых друкаваных выданняў краіны на адным са стэлажоў знайшлося месца і «Гарадоцкаму весніку», газеце, якая амаль стагоддзе вядзе рэгулярны летапіс свайго роднага краю. Выпадкова збочыўшы з адной з цэнтральных вуліц святкуючага Полацка, карэспандэнт «раёнкі» неспадзявана сутыкнулася з землякамі: Гарадоцкі дзяржаўны аграрна-тэхнічны каледж прэзентаваў тут сваю пляцоўку. Вядома ж, галоўнай дзеючай асобай на ёй быў палясоўшчык Тарас у сонме багоў Парнаса. Палатка, стылізаваная ці то пад сялянскую хату, ці то пад жытло багоў, вабіла водарам свежага печыва і шмат якіх іншых прысмакаў. Не хлебам адзіным жывы чалавек, таму з вуснаў персанажаў гучалі трапныя радкі неўміручай паэмы Канстанціна Вераніцына «Тарас на Парнасе». Цікаўны натоўп сабраўся паназіраць за работай спрытных рук майстра-ганчара Сяргея Шункевіча. — А мы прапаноўваем палачанам і гасцям свята сувеніры, што выраблены майстрамі Гарадоцкага Дома рамёстваў і фальклору, — заўсміхаліся Яна Кліменка і Насця Савасцеева. — У тутэйшым горадзе майстроў багата розных вырабаў, прыемна, што ўсе яны — беларускія, ручной работы, а не абы-які «шырпатрэб», і нашы не горшыя за іншыя. Гарадскія вуліцы віравалі тры дні. Немагчыма пералічыць сотні мерапрыемстваў, якімі была насычана святочная прагарама. Іх ідэі, сюжэты, значнасць — тэмы многіх матэрыялаў, якія проста на хаду стараліся занатаваць прадстаўнікі шматлікіх СМІ. Усмешлівыя, па-асобаму натхнёныя людзі імкнуліся сфатаграфавацца з героямі сярэднявечча, удзельнікамі тэатралізаванага шэсця прадстаўнікоў працоўных і навучальных калектываў горада, дэлегацый шаноўных гасцей, артыстамі ў народных строях, ля шматлікіх полацкіх помнікаў. Станоўчых уражанняў, якія напаўнялі сэрцы гонарам за годнае мінулае свайго краю, яго сённяшні светлы дзень, напоўнены радасцю стварэння, творчасці, аднадушна адчувалі і малыя, і старыя. Надзвычай разнастайнымі і дасціпнымі былі выступленні на шматлікіх канцэртных пляцоўках, большасць з якіх — паводле твораў беларускіх аўтараў. Гэта яшчэ раз запэўнівала: багатая на таленты наша родная зямля, а беларусы дастойныя таго, каб плыць на ладдзі Часу па рацэ Вечнасці. Подробнее
Галіна КАВАЛЁВА,
Гарадоцкі веснік 66/2017 от 05 сентября 2017
05 сентября 2017 14:18
Культура
Беларуская
Дзесяцігадовы юбілей аграгарадка Верамееўка адзначылі яго жыхары, сабраўшыся ў першы вераснёўскі вечар на дзіцячай пляцоўцы, якая на час правядзення свята стала месцам забаў, вяселля і віншаванняў для тых, хто жыве ў гэтым кутку. Жыхары аграгарадка Верамееўка да юбілею рыхтаваліся загадзя: ля пад’ездаў з’явіліся новыя лаўкі, гаспадыні гатавалі розныя прысмакі, прыбіралі ў дварах. Таму на святочных сталах былі пірагі, напоі, слоікі з нарыхтоўкамі, а Алена Фядотава частавала вяскоўцаў гарачымі дранікамі. Дзеці мелі магчымасць прыняць удзел у розных атракцыёнах, пазабаўляцца на надзімных горках, набыць папкорн і салодкую вату. Рознакаляровыя сцяжкі ўздоўж вуліцы падкрэслівалі ўрачыстасць мерапрыемства. Работнікі Верамееўскага СДК пад кіраўніцтвам Алены Дзюбковай падрыхтавалі для вяскоўцаў цудоўную праграму «Мой родны куток». Радасць сустрэчы з вяскоўцамі раздзяліла старшыня Першамайскага сельвыканкама А.П. Усенка. Яна павіншавала жыхароў аграгарадка са святам і пажадала здароўя, шчасця, дабрабыту, поспехаў у працы. Са словамі падзякі ў адрас працаўнікоў ААТ «Птушкафабрыка Гарадок» звярнулася галоўны спецыяліст па ідэалагічнай рабоце В.М. Люкшына, пажадаўшы ўсім кахання, усмешак, дружбы і мірнага неба над галавой. Яе чароўныя песні сталі добрым падарункам вяскоўцам, а калі загучала «Ад зары да зары», то і малыя, і вялікія танчылі і падпявалі. Прыемна, што сузор’е аграгарадка папоўнілася ў гэтым годзе пяццю новымі зорачкамі — маленькімі жыхарамі. Самы малодшы з іх — Міша Фандарэнка. Адзначылі і тых, хто першы раз пайшоў у першы клас. Іх у аграгарадку — восем чалавек. Калі чуецца дзіцячы смех у вёсцы, то жыццё працягваецца. Дзевяць мнагадзетных сямей віншавалі на свяце, жадаючы бязвоблачнага надвор’я ў доме. Словы падзякі гучалі ў адрас бацькоў, чые сыны служаць у радах Узброеных сіл Рэспублікі Беларусь. Падвялі на святочным мерапрыемстве вынікі конкурсу ў намінацыі «Лепшы падворак». Старшыня сельвыканкама А.П. Усенка павіншавала і ўручыла прызы сем’ям У.К. Варанко, Г.А. Гойлавай. Лепшым прызнана падвор’е сям’і Лявонавых. Падарункі атрымалі сям’я Фядотавых, якая на свяце прадстаўляла вуліцу Яблыневую, А. Башкірава, А. Крутава, Н. Кірэева, К. Карэліна — прадстаўнікі лепшых пад’ездаў. Заўзятыя вядучыя С. Арлова і І. Раманюга ўвесь вечар падтрымлівалі ў прысутных добры настрой. Бібліятэкар М.В. Суворава расказала цікавую гісторыю ўзнікнення вёскі, а вакальная група Верамееўскага СДК «Вялікі перапынак» радавала цудоўнымі песнямі. Святочная праграма завяршылася, але жыхары не спяшаліся дадому. — Для нас сённяшні вечар — проста нейкі цуд, — кажа Ю. Паўленка, — нават не чакалі. Павесяліліся, дзеці нагуляліся, няхай гэта стане добрай традыцыяй! На здымку: падчас свята. Подробнее
Святлана ЯКАЎЛЕВА,
Гарадоцкі веснік 65/2017 от 02 сентября 2017
04 сентября 2017 09:55
Общество
Беларуская
Які ўсё ж-такі выдатны дзень у календары 1 верасня! Учора ён, Дзень ведаў, дзень пачатку новага навучальнага года, быў заліты святлом восеньскага сонца, асветлены радаснымі ўсмешкамі, расквечаны рознакаляровымі пышнымі букетамі. Слаўны дзень, калі кожны адчувае сябе далучаным да ўстаноў адукацыі. Падзяліць з рабятамі, педагогамі, бацькамі ўрачыстасці ва ўсе школы раёна адправіліся кіраўнікі раёна, прадстаўнікі аддзела адукацыі, спорту і турызму райвыканкама, шэфскіх прадпрыемстваў, грамадскіх арганізацый. Не змяніў традыцыі наведаць сцены роднай Бычыхінскай СШ міністр па надзвычайных сітуацыях Беларусі Уладзімір Вашчанка, а старшыня Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў Уладзімір Цярэнцьеў разам са старшынёй Гарадоцкага раённага выканаўчага камітэта Пятром Карабачом паспелі на ўрачыстыя лінейкі ажно ў чатырох школах — абедзве гарадскія, Езярышчанскую, і Вархоўскую д/с-ПШ. Парушыўшы храналагічную паслядоўнасць падзей, пачнём з візіта ў Езярышча. Гэты памежны з Расіяй пасёлак апошнім часам перажывае некаторы заняпад. Напрыклад, у першы клас тут пайшлі ўсяго пяцёра дзяцей. Але думкі кіруючых асоб накіраваны на тое, каб ажывіць, падтрымаць колішні раённы цэнтр. — Віншую першакласнікаў, якія ўрэшце пойдуць дарогай ведаў, — звярнуўся з прывітаннем да іх У.У. Цярэнцьеў. — Віншую адзінаццацікласнікаў, для якіх наступае фінішны этап на гэтым шляху, падчас якога ім належыць зрабіць грунтоўны выбар будучыні. Віншую ўсіх, хто сёння сабраўся на святочную лінейку. Сустракаючы ў гэтай школе на ранішніку Новы 2017 год, мы паабяцалі, што акажам Езярышчанскай СШ садзейнічанне ў развіцці. Сёння прыемна трымаць справаздачу аб тым, што абяцанне не засталося словамі: ужо заказана праектна-каштарысная дакументацыя на рамонт школы. Летам 2018 г. будуць заменены дах, вокны — на шклопакеты, будынак чакае цепларэнавацыя, будзе ўладкаваны новы стадыён, выкананы ўнутраныя работы. Ваша школа мае багатыя традыцыі, галоўная з якіх — даць і атрымаць трывалыя веды. Шануйце яе і надалей, а мы дапаможам умацаваць навучальную і гаспадарчую базу. Думку, што пасёлак, пачынаючы са школы, павінен жыць і развівацца, падтрымаў П.П. Карабач. Ён давёў да ведама жыхароў пасёлка, што кіраўніцтвам раёна з канцэрнам «Дзецкасельскі-Гарадок» дасягнута дамова аб будаўніцтве ў г.п. Езярышча ў 2018 г. вытворчага аб”екта па перапрацоўцы малака. Будуць працоўныя месцы — люді адчуюць стабільнасць, знікне жаданне пакідаць родныя мясціны, моладзь будзе вяртацца на малую радзіму. Госці ўручылі школе сертыфікаты: на суму 2000 руб. на набыццё спартыўнага інвентара і абсталявання — ад аблвыканкама; на суму 1700 руб. на набыццё школьнай мэблі — ад райвыканкама; на суму 100 руб. на набыццё сталовага посуду — ад РКП № 8 г. Гарадка філіяла ААТ «Беларусбанк». Не пакідае без свайго пасільнага ўклада школу і садок КУСГП імя Дзімітрава. Яго кіраўнік Л.А. Усеваладава прыпаднесла на іх патрэбы адпаведна 100 і 50 руб. Істотныя падарункі зроблены СШ № 2 г. Гарадка, якая ўпершыню расчыніла свае дзверы роўна 30 год таму. Зараз у школе актыўна ўзмацняецца спартыўная база. Дапамогуць гэтаму сертыфікаты на набыццё спартыўнага інвентара: на суму 3000 руб. — ад аблвыканкама; на суму 5000 руб. — ад райвыканама (ён таксама падарыў сертыфікат на суму 1900 руб. на набыццё школьнай мэблі). Спартыўныя прылады школе падарылі ГА «Белая Русь», ААТ «Птушкафабрыка Гарадок», РАУС, райспажыўтаварыства. — Шыкоўную вялізную шацёр-палатку для паходаў з начлегамі падарыў нам на гэты раз наш міністр, наш Уладзімір Аляксандравіч, — пахвалілася дырэктар Бычыхінскай СШ Вера Шэнец. — Прадпрыемства меліярацыйных сістэм узбагаціла нас на кухонны камбайн, а КУСГП імя Свярдлова — на сертыфікат для набыцця спартыўнага інвентара на суму 300 руб. Асаблівым стала 1 верасня і ў СШ № 1 г. Гарадка: тут адбылося ўрачыстае адкрыццё трох пляцовак комплекснага навучальнага спартыўна-аздараўленчага цэнтра «4 сезона здароўя». У яго ўвайшлі пляцоўка для заняткаў варкаўтам з шасцю спартыўнымі комплексамі, дзве іміджавыя пляцоўкі: па вывучэнні ПДР з 46 дарожнымі знакамі і па асновах бяспечнай жыццядзейнасці, стэнды, бегавыя дарожкі з унікальным пакрыццём. Падрабязнасці чытайце ў наступным нумары «Гарадоцкага весніка». А госці і тут уручылі сертыфікаты: на суму 3000 руб. на набыццё спартыўнага інвентара і абсталявання — ад аблвыканкама; на суму 3720 руб. на набыццё школьнай мэблі — ад райвыканкама. — Не варта гаварыць пра пачатак новага навучальнага года як пра пачатак «катаргі», — звярнулася да карэспандэнта выпадковая ўсмешлівая субяседніца, якая праважала ў школу дзіця. — Гэта ж такі перыяд, калі можна адкрываць новае, нязведаннае, сябраваць, гуляць, энергіі хапае на гурткі, секцыі, гульні. Кніжныя паліцы ў дамах і кватэрах ужо запоўнены падручнікамі. Галоўнай сярод іх кнігай, якую ў падарунак ад Прэзідэнта атрымлівае кожны першакласнік — сёлета іх у раёне 205 — будзе «Беларусь — наша Радзіма». Пачытаўшы яе, дзеці навучаюцца паважаць спадчыну, любіць радзіму і растуць патрыётамі. На здымку: першы званок у Езярышчанскай СШ. Подробнее
