У кастрычніку 1982 года Эдуард Аўдзевіч атрымаў павестку аб прызыве на ваенную службу, у вызначаны дзень з’явіўся ў райваенкамат. Неўзабаве разам з іншымі прызыўнікамі апынуўся ў Мар’інай Горцы. На другія суткі ўсіх павялі ў лазню, пасля якой апранутых у вайсковую форму юнакоў пасадзілі ў цягнік і некуды павезлі. На пероне ў Маскве іх ўжо чакалі “купцы”. Тут былі і навабранцы з Украіны. Пачаўся адбор салдат для часцей. Нагадваў ён латарэю. Афіцэр вынімаў з імправізаванага кошыка папяровыя скруткі з прозвішчамі, называў іх – і салдаты выходзілі са строю на два крокі наперад. Сабралася немалая група, якую зноў пасадзілі ў цягнік. Подробнее
Он очень открытый и светлый человек (несмотря на то, что темноволосый и смуглый). Светлой души человек, я бы сказала. Иршад Хуссейн Мир – индус. Родился в индийском городе Кашмир и прожил в нем до шестнадцати с половиной лет. Сейчас ему тридцать девять, и он живет в Сморгони. Работает «женским доктором». Мужчина свободно говорит по-русски и по-английски, владеет хинди и своим родным кашмирским языками. Подробнее
Традыцыйны, пяты па ліку, канцэрт “Святло каляднай зоркі” адбыўся 14 студзеня ў раённым Доме культуры. Подробнее
«Любить свою Родину, быть добрым, честным и справедливым…» — именно с этого торжественного обещания обычный ученик становится пионером. Пионер – значит первый. Первый во всем: в учебе, в труде, в повседневной жизни. Быть первым всегда трудно – это очень ответственная миссия, которая требует постоянной работы над собой: самосовершенствования, воспитания в себе огромной силы духа, воли и мужества. Подробнее
Дакладней было б назваць гэту публікацыю “Як я зіму праганяла”. Столькі дзесяцігоддзяў праляцела з той пары, а гэты момант майго ранняга дзяцінства яскрава ўрэзаўся ў памяць. Варта толькі пачуць ці прачытаць слова “грамніцы”, і ўспамінаецца заснежаны яблыневы сад, паркан у шапцы-наледзі набок, дзядулева хата, невялічкае акенца. Настолькі невялічкае, што я і сёння не магу ўявіць, як у яго межах умясціліся твары ўсіх тагачасных жыхароў дома: дзядулі, бабулі, мамы, таты, дзядзькі Сяргея, дзядзькі Сашы, маіх стрыечных братоў і сёстраў. Гэты калектыўны партрэт, занатаваны недзе ў мазжачку, для мяне як найкаштоўны рарытэт, ці не самае першае ўсведамленне сябе на гэтым свеце. А яшчэ самае першае самасцвярджэнне сябе, як асобы артыстычнай, здольнай выклікаць хвалю станоўчых эмоцый. Гэта мянушка – Артыстка, надоўга замацавалася за мной, кожны раз нагадваючы пра той грамнічны эксперымент: прабежку басанож па снежным покрыве лютаўскай марознай раніцай. Подробнее
«Сямейны дух нараджае любоў, а любоў узбуджае давер. Хто хоча, каб яго любілі, павінен сам любіць. Хто ведае, што яго любяць, адчувае гэта, той і сам любіць. А той, хто адорвае ўзаемнай любоўю, атрымае ўсё, чаго жадае, асабліва ад моладзі. Толькі тады выхавальнік становіцца клапатлівым бацькам, любімым братам і добрым прыяцелем”. Гэта думка належыць італьянскаму святару Яну Боска, заснавальніку таварыства Святога Францішка Сальскага (салезіянаў ксяндза Боска). Ён стварыў прэвентыўную (папераджальную) сістэму адукацыі, сутнасць якой заключалася ў тым, што “лепш папярэджваць у сапсаванасці, лепш будаваць, чым папраўляць сапсаванае, лепш папярэджваць, чым караць”. Подробнее
Напярэдадні традыцыйных школьных вечароў сустрэч хачу павіншаваць з юбілеем выпускнікоў 1982 года. А чаму менавіта 1982 год? Здаецца, выпуск зусім не юбілейны. Так, але гэта НАШ выпуск! А маім аднакласнікам, каму крыху раней, а каму пазней, спаўняецца сёлета па 50 год. Подробнее
Год Казы (Авечкі) падштурхнуў да думкі: “А колькі ў Смаргоні і вёсках нашага раёна ўладальнікаў прозвішчаў, якія ўтварыліся ад назваў упамянутых вышэй жывёлін?” Подробнее
Как появилась Снегурочка Подробнее
Першае дзіця ў Смаргонскім раддоме нарадзілася ў ноч з 1 на 2 студзеня, у чатыры гадзіны пяцьдзясят хвілін. І гэта быў хлопчык вагой чатыры кілаграмы пры росце 52 сантыметры. Подробнее