– Года паўтара назад мы выпадкова трапілі ў гэты нежылы на той час дом і адразу зразумелі: нельга, каб прападала такая прыгажосць. Яе трэба цаніць і паказваць іншым, – расказваюць маладыя людзі.Сядзібу купілі нядорага, а вось каб давесці да ладу і адпаведнага для агратурызму ўзроўню, патрабуюцца немалыя інвестыцыі. Вельмі спадзяюцца Новікі на крэдыт Аграпрамбанка, якому на дзяржаўным узроўні даведзены паўнамоцтвы падтрымліваць падобныя праекты развіцця беларускай глыбінкі. – Мы немалыя грошы ўклалі ў добраўпарадкаванне пад’язной дарогі, у аддзелку дома, дзе ўсё аформлена ў дрэве. Зараз узводзім лазню, закладзены падмурак для арыгінальнай альтанкі, – расказваюць маладыя гаспадары.
Андрэй Новік – гаспадар з залатымі рукамі. Ён у свой час закончыў Мірскае мастацкае вучылішча і набыў спецыяльнасці цесляра і рэзчыка па дрэве. А працягваў адукацыю ў Гродзенскім політэхнічным каледжы. Прафесія тэхніка-будаўніка, якую спасцігаў у «політэху», таксама дапамагае быць кампетэнтным у многіх пытаннях. Зараз Андрэй Тадэвушавіч працуе як індывідуальны прадпрымальнік, займаецца аддзелачнымі работамі і рамонтам кватэр. Наталля Іванаўна – сакратар у Каменскай школе. Па жыцці займае актыўную грамадзянскую пазіцыю. Яна – з ліку лідараў БРСМ. А як чалавека творчага і песеннага, яе часта можна бачыць на сцэне мясцовага Дома культуры. Спявае Наталля і ў касцельным хоры. Маладая сям’я выхоўвае дваіх дзетак, любіць хадзіць у паходы, падарожнічаць на веласіпедах. Жывуць Новікі дружна і цікава. Усе разам займаюцца спортам. А Андрэй Тадэвушавіч ні адзін дзясятак гадоў гуляе за футбольную каманду Каменскага сельсавета. Вось і на мінулым тыдні на раённай спартакіядзе атрымаў бронзавы медаль як адзін з лепшых футбалістаў.
– У аграсядзібе мы таксама маем намер развіваць спартыўны турызм, арганізоўваць спартыўныя гульні, – дзеляцца Новікі. – Нядаўна ў нас пабывалі першыя госці. Былі сярод іх і расіяне. Вельмі спадабалася ім наша беларуская прырода, экалагічнае асяроддзе, багатыя сваёй гісторыяй мясціны.
Наташын брат, дарэчы, таксама Андрэй, зараз працягвае адукацыю ў германскім Дзюсельдорфе і мае намер паказаць Беларусь сваім нямецкім сябрам. Зразумела, што знаёмства з маляўнічымі відарысамі Сінявокай пачнецца з Клачкоў.
Лясную аграсядзібу гаспадары назвалі «Лісіная нара». Сапраўды, па-суседску жывуць лісы, часцяком заскоквае на падворак заяц, ля агароджы дома некалькі разоў бачылі лася, а на хваіне бацька з сынам павесілі прыгожы домік для вавёркі. І столькі радасці, столькі гармоніі ў гэтым адметным куточку роднай старонкі!
– Ведаеце, пасля заканчэння Каменскай школы была думка атрымаць прафесію праграміста. Вучыўся добра, асабліва налягаў на матэматыку і фізіку, удзельнічаў у алімпіядах, – узгадвае Андрэй Новік, – але зусім не шкадую, што па аб’ектыўных прычынах не ажыццявілася тая задумка. Усё ж я шчаслівы тым, што застаўся на бацькоўскай зямлі і хачу самарэалізавацца на ніве аграэкатурызму.
Мы даведаліся, што і Наталля, і Андрэй выхадцы з дружных мнагадзетных сямей, таму не маглі не спытаць, ці плануе маладая пара падарыць Кірылку ды Веранічцы браціка або сястрычку.
– Ды вось радавое гняздо спачатку дабудаваць трэба, – загадкава ўсміхаюцца закаханыя.
У нашым раёне зарэгістравана 17 аграэкасядзібаў, дзесяць з іх ажыццяўляюць актыўную дзейнасць у якасці турыстычных аб’ектаў (7 – у стадыі рамонту і будаўніцтва). За мінулы год яны прынялі каля 6 тысяч чалавек. Як паказала практыка, найчасцей у нашы аграсядзібы прыязджаюць адпачываць … самі шчучынцы, але нярэдкасць і госці з бліжняга і далёкага замежжа. Шэсць суб’ектаў аграэкатурызму з пачатку дзеяння прэзідэнцкага Указа № 185 ад 27 сакавіка 2008 года скарысталіся магчымасцю дзяржаўнай падтрымкі: яны ўзялі ў Аграпрамбанку льготныя крэдыты пад 5 працэнтаў гадавых на сем гадоў з адтэрміноўкай пагашэння доўгу.
Комментарии (0)