Віталь Гардзееў для жыхароў магілёўскай Чапаеўкі — бясспрэчны аўтарытэт. Ён — старшыня вулічкама № 5 Ленінскага раёна Магілёва і член Савета тэрытарыяльнага грамадскага самакіравання мікразоны № 4 і не прывык да таго, каб на яго ўчастку быў бардак. Актывіст дамогся, каб на замацаванай за ім тэрыторыі гарадскія ўлады навялі парадак з дарогамі і электрычнымі слупамі. А нядаўна патэлефанаваў у рэдакцыю «Звязды» і папрасіў дапамогі ў барацьбе з несанкцыянаваным сметнікам у межах горада. Подробнее
Старшыня Гродзенскага аблвыканкама Уладзімір Краўцоў расказаў журналістам аб перспектыўных праектах рэгіёна.
Гэта і іншае — без аглядкі на пол
Ваенная справа, якая здаўна лічылася выключна мужчынскім заняткам, зараз прыцягвае і дзяўчат. У 2016 годзе на агульнавайсковы факультэт паступілі адразу дзве прадстаўніцы прыгожага полу. З адной з іх — Валерыяй Зышчык, якая вучыцца ўжо на трэцім курсе, і сустрэліся карэспандэнты «Чырвонкі. Чырвонай змены», каб даведацца пра тое, наколькі складана насіць пагоны на жаночых плячах. Подробнее
Уладзімір Шантаровіч прыйшоў у веславанне, калі вучыўся ў сёмым класе, да гэтага ў полі яго інтарэсаў таксама быў спорт — футбол і баскетбол. З юных гадоў ён прывык да працы: спачатку падпрацоўваў на заводзе ў бацькі, а потым трапіў у сферу, якая стала яго стыхіяй, сэнсам жыцця і лёсам. Перад уласнай спартыўнай кар'ерай ён аддаў перавагу трэнерскай справе, стаўшы настаўнікам у зборнай СССР не дасягнуўшы нават трыццаці. Сёння Уладзімір Уладзіміравіч ужо практычна два дзясяткі гадоў стаіць каля руля зборнай Беларусі. Яго вучні штогод прывозяць россып медалёў рознай вартасці, у тым ліку алімпійскія, а галоўнае, ён пабудаваў сістэму падрыхтоўкі весляроў, якая працуе ўжо больш за 20 гадоў. Пра тое, як усё пачыналася ў далёкія 70-я, пра адносіны настаўніка і вучняў, пра свае перамогі і паражэнні Уладзімір Уладзіміравіч расказаў у інтэрв'ю «Звяздзе». Подробнее
«Днямі дачка падарыла букет кветак і сказала: «Мамачка, віншую цябе са святам». Спрабую зразумець, з якім. «Ну як, Дзень пажылых людзей», — падказвае. Гэта было забаўна», — са смехам расказвае пра дзіцячыя падарункі Ксенія КАЛЯДА. 12 гадоў таму яна прыехала ў Жыровіцы паступаць у семінарыю. Хацела стаць кіраўніком царкоўнага хору, як і мама. Ехала сюды па адукацыю, а знайшла каханне. У семінарыі пазнаёмілася з будучым мужам і засталася жыць у вёсцы. Думаеце, сумуе? Дзе там! Шматдзетная мама, яна ладзіць у Жыровіцах сустрэчы жаночага клуба і возіць на кірмашы свае нарыхтоўкі. Пра тое, ці ходзіць яна на рок-канцэрты, як рэагуе на заўвагі дзяцей і чаму не хоча вяртацца ў сталіцу, Ксенія расказала «Звяздзе». Подробнее
Гісторыя гэтай сталічнай сям'і падобная на сучасную казку. Жылі-былі муж з жонкай і было ў іх тры сыны — Альгерд, Георгій і Яўген… Казачнасць у тым, што нарадзіліся хлопцы ў адзін дзень! Подробнее
Самая, бадай, частая хірургічная аперацыя, якая робіцца не толькі ў Беларусі, але і ў многіх іншых развітых краінах Еўропы і Паўночнай Амерыкі, — выдаленне жоўцевага пухіра. І вядзе да яе жоўцекамянёвая хвароба або наяўнасць камянёў у жоўцевым пухіры. Захворванне вельмі распаўсюджанае: у агульнай структуры захваральнасці яно саступае толькі сардэчна-сасудзістым хваробам і цукроваму дыябету. Хто знаходзіцца ў зоне рызыкі і што садзейнічае ўтварэнню камянёў у жоўцевым пухіры, ці можна абысціся без аперацыі, калі дыягназ пастаўлены, расказаў хірург 11-й гарадской паліклінікі г. Мінска Яўген ТОЎСЦІК. Подробнее
Гэты банкаўскі атрыбут — на любы густ і колер, а як жа выбраць прыдатны выключна вашаму дзіцяці? Подробнее
Чым насамрэч займаецца Купалінка ў самую легкадумную летнюю ноч? Што каваль куе ўначы, не паліўшы свячы? І чаму кума адмаўляецца ад агурка, які прапануе ёй кум, і пры гэтым просіць «не псаваць яе жываточка»? Не толькі ў двухсэнсоўных прыпеўках, але ў розных формах фальклору беларусы маглі гаварыць пра інтымныя адносіны. Подробнее