Справа ў тым, што адміністрацыя Ракке заключыла дамову аб супрацоўніцтве з уладай Мастоўскага раёна. Летась мастаўчане, у тым ліку і народны ансамбль “Ярыца”, пабывалі ў Эстоніі, а сёлета – візіт у адказ. Як вядома, сябры нашых добрых суседзяў – гэта і нашы сябры. Так эстонцы з далёкага Ракке, што раскінулася ў 120 кіламетрах ад Таліна, але зусім паблізу ад Фінскага заліву, апынуліся на хлебасольнай шчучынскай зямлі.
На памежжы раёнаў дэлегацыю сустрэлі прадстаўнікі Шчучыншчыны. Намеснік старшыні райвыканкама Г.С. Хвядзюк цёпла прывітала гасцей, а намеснік дырэктара гімназіі А.Я. Лісоўская выступіла ў ролі экскурсавода і з задавальненнем расказала аб багатай гісторыі шчучынскага краю, аб сённяшнім стваральным дні рэгіёна. Як яркая ілюстрацыя да аповеду – сучасны аграгарадок Васілішкі, куды і накіраваўся аўтобус з падарожнікамі. Гасцям ужо было што ды з чым параўнаць: яны наведалі аграгарадкі і аграсядзібы Мастоўшчыны, пабывалі на Навагрудчыне, цалкам ацанілі беларускую гасціннасць і адкрытасць, чым і дзяліліся эмацыянальна, не хаваючы захаплення. Але Васілішкі ўразілі асабліва. Старшыня мясцовага сельвыканкама Т.І. Зубрыцкая і спецыяліст па ідэалагічнай рабоце ААТ «Васілішкі» С.М. Габіс паказалі гасцям усё лепшае, што ёсць у гэтай мясцовасці: па сутнасці гарадская інфраструктура і мноства сацыяльных аб’ектаў, моцная матэрыяльна-тэхнічная база сучаснага аграпрадпрыемства, што кіруецца найноўшымі тэхналогіямі і напрацоўкамі навукі, прыгожыя жылыя мікрараёны для людзей працы…– А вунь тыя катэджы з сінімі дахамі належаць мнагадзетным сем’ям, – канстатавалі васілішкаўцы. – Будаваліся за кошт гаспадаркі.Эстонцы былі ўражаны сацыяльнымі арыенцірамі палітыкі, якую праводзіць Прэзідэнт нашай краіны А.Р. Лукашэнка.– Я досыць даўно і не па чутках ведаю Беларусь, – гаворыць Андрус Блок. – І калі ў Эстоніі ў прэсе пэўнага кшталту чытаеш аб нейкай страшнай дыктатуры на Беларусі, я не магу ўтрымацца, каб не сказаць землякам: «Ды давайце паедзем у Беларусь, на свае вочы паглядзіце, як там жывуць людзі, што яны думаюць, аб чым яны гавораць, як гасцей сустракаюць!» Вось такая паездка і адбылася. Усім вельмі спадабаўся ваш прыгожы прынеманскі край, яго традыцыі, душэўныя людзі, якія па-сапраўднаму любяць сваю Радзіму. Эстонскія госці – прадстаўнікі самых розных прафесій і ўзростаў, якіх аб’яднала не толькі прага падарожжаў, пазнання, сустрэч з новымі людзьмі, але і творчасць. Самадзейныя артысты з мястэчка Ракке цудоўна спяваюць і танцуюць, у мастацтве знаходзяць сапраўдную аддушыну. І ўсюды, дзе б ні былі, яны выступалі калі не з канцэртам, то з музычнай імпрэзай-удзячнасцю – абавязкова. З ансамблем «Світанак» Васілішкаўскага цэнтра культуры і вольнага часу, які прывітальнымі песнямі ды хлебам-соллю сустракаў гасцей, эстонцы проста здружыліся, абменьваліся адрасамі, запрашэннямі і сувенірамі. Дырэктар ЦКіВЧ А.В. Лысеня з задавальненнем паказвала, якія цудоўныя ўмовы для гарманічнага развіцця асобы створаны ў цэнтры. А вось загадчыцы бібліятэкі Я.І. Міраненка госці ўстроілі «маленькі брыфінг». Іх цікавіла, ці ёсць на тутэйшых паліцах эстонскія кнігі, як удаецца замацаваць маладых спецыялістаў (у Эстоніі назіраецца адток моладзі ў Фінляндыю і іншыя краіны Еўрасаюза), што робіцца, каб зацікавіць людзей, якія ў апошні час усё болей становяцца індывідуаламі, грамадскай работай, аб’яднаць па інтарэсах, і г.д.Сапраўднае захапленне выклікалі і персанальныя выставы ўнікальных вышыванак васілішкаўскіх майстрыц Я.І. Залескай і Я.А. Сяргей.Было што паглядзець гасцям і ў Шчучыне. Эстонцы ацанілі самабытны каларыт нашага горада, «версальскі шарм» палаца ля возера, маштабныя работы, што паўсюдна вядуцца напярэдадні вялікага нацыянальнага свята – Дня беларускага пісьменства, сталіцай якога зусім не выпадкова абраны наш Шчучын.– Прыязджайце да нас у верасні! – запрашалі мы сваіх новых сяброў.– Шчыры дзякуй за гасціннасць! – на адмысловай беларускай мове і амаль без акцэнту пачулі ў адказ. І ўжо не здзіўляліся: з кім павядзешся…
Комментарии (0)