30 верасня ў Дуброўне на “Дажынках” падвялі вынікі ўборачнай кампаніі гэтага года, аднак работы на палях вобласці яшчэ працягваюцца. У тым ліку і ў нашым раёне. Сёлета надвор’е ўнесла свае карэктывы ў планы не толькі пастаўскіх хлебаробаў, але і льнаводаў.
Старажылы ўзгадваюць, што бывалі гады, калі ў сярэдзіне верасня ўвесь лён ужо быў звезены на завод, а сёлета яшчэ ў самым разгары работы на полі. Мінулы тыдзень пратрымаўся без дажджу. Каб сабраць вырашчаны ўраджай, пастараліся максімальна скарыстацца гэтым перапынкам. Усе сілы Пастаўскага льнозавода кінуты на тое, каб падняць выцераблены лён, спрасаваць і даставіць на прадпрыемства.
Пры сёлетніх неспрыяльных умовах надвор’я рабіць гэта складана. Тэхніка можа даехаць далёка не ўсюды, таму прыходзіцца карыстацца дапамогай людзей. Штодзень на палі выязджаюць каля 90 чалавек з гарадскіх прадпрыемстваў, арганізацый і ўстаноў. Іх работу арганізоўваюць прадстаўнікі льнозавода. У пятніцу, калі я завітала з фотаапаратам на льняныя палеткі каля вёскі Чашкоўшчына, адказным на гэтым полі быў вядучы энергетык прадпрыемства М. Ц. Скрыплёнак. Цікаўлюся ў Мікалая Ціханавіча, ці адчувальную дапамогу аказваюць людзі. У адказ чую ўпэўненае: “А як жа! Людзі літаральна ратуюць лён з нізінных месцаў, узлескаў — там, дзе тэхніка не пройдзе. Самі ж бачыце, наколькі месцамі мокра. Спачатку ставяць яго ў конусы, а праз колькі гадзін, як ён абветрае, рассцілаюць стужкай, каб мог працаваць прэс-падборшчык”.
Прыкладна тое ж пачула і ад Марыны Яўгеньеўны Ярашэвіч, сакратара льнозавода, якая разам з Алесяй Мечыславаўнай Малько з аддзела кадраў арганізоўвала работу людзей на полі за вёскай Прамышляды:
— Нараканняў на работу людзей няма, усе стараюцца, за што ім вялікае дзякуй. Ад таго, наколькі аператыўна мы ўсе спрацуем зараз, у многім залежыць будучая работа ўсяго льнозавода. Канешне, нам хацелася бы ўправіцца сваімі сіламі, але сёлета без старонняй дапамогі ніяк. Хочацца спадзявацца, што і надвор’е нас не падвядзе, пратрымаецца без дажджу.
Нябесная канцылярыя сёлета не песціць аграрыяў. Вясной сяўба, а цяпер збор ураджаю праходзяць не дзякуючы, а насуперак. Здаецца, я толькі цяпер зразумела ўвесь глыбінны сэнс праславутага словазлучэння “бітва за ўраджай”. Менавіта яна ідзе зараз на льняных палетках раёна.
Людміла ЗЕЛЯНКЕВІЧ.
Фота аўтара.
Комментарии (0)