Ксения Пальто,
Кобрынскі веснік 46 от 13 июня 2015
18 июня 2018 14:58
Калейдоскоп
Русский
В мае супруги Гавриил и Вера Зихманчуки отметили ромашковую свадьбу. А это значит, что история этой удивительно пары перевернула 68 страницу.
– Разрешите присесть, девушка, – улыбается Гавриил Ульянович и садится рядом с Верой Васильевной. – Стесняется, – оправдывает он вдруг засмущавшуюся супругу и со смехом добавляет: – Мы же только вчера познакомились. Подробнее
Наталля СЕЛЯЗНЁВА,
Слуцкий край 109-114 (15865-15870) от 11 мая 2018
14 мая 2018 12:30
КалейдоскопОбщество
Беларуская
У гэты дзень адчуваеш з новай сілай, якое шчасце – мірнае жыццё. Як хораша смяюцца дзеці, кружацца ў паветры пялёсткі яблыневай квецені, музыкай майскай прыгажосці напоўнена наваколле. І сэрца замірае ад пачуццяў, ад радасці і слёз, ад бязмежнай удзячнасці тым, хто ў час Вялікай Айчыннай вайны абараніў ад ворага родную зямлю. 73-я мірная вясна, 9 мая, Дзень Перамогі: урачыста, хвалююча, ярка прайшло свята на Случчыне. Подробнее
На палях раёна працягваюцца работы па яравой сяўбе сельскагаспадарчых культур. Пасля завяршэння сяўбы ранніх збожжавых асноўная ўвага працаўнікоў вёскі сканцэнтравана на кукурузе. Подробнее
Варвара ЮРКЕВИЧ,
Чырвоны прамень 38/2018 от 12 мая 2018
14 мая 2018 11:22
КалейдоскопОбщество
Русский
9 мая радость смешивается с горечью утрат. Мы вспоминаем о погибших и прославляем людей, подаривших мирное небо над головой. В городе энергетиков нынешнюю, семьдесят третью победную весну встречали 4 ветерана Великой Отечественной, 19 узников фашистских концлагерей, 2 работника тыла, 3 жителя блокадного Ленинграда и, конечно, жители города. Подробнее
У свой час класік беларускай літаратуры Кузьма Чорны трапна заўважыў: «Радзіма чалавека там, дзе прайшло яго дзяцінства». Для першага намесніка старшыні Хойніцкага райвыканкама, начальніка ўпраўлення сельскай гаспадаркі і харчавання Ж.Я. Бажок такім месцам з’яўляецца вёска Клівы.
Сёння гэта невялікая, ціхая вёсачка, выцягнутая ўздоўж аўтадарогі Хойнікі – Мазыр. Хаця некалі тут кіпела, віравала жыццё і, як успамінае Жанна Яўгеньеўна, не існавала ў Клівах сям’і, у якой было б менш трох дзяцей. Вось і ў яе бацькоўскай сям’і, акрамя яе самой, падрасталі яшчэ два малодшыя браты.Дзяцінства – самы шчаслівы і бесклапотны час ў жыцці кожнага чалавека, які заўсёды ўспамінаецца з асаблівай пяшчотай і хваляваннем. Так, вясковыя дзеці, у адрозненне ад гарадскіх, з маленства прывыкалі да нялёгкай дарослай, сялянскай працы. І ўсё ж і ў іх знаходзіўся час для сваіх дзіцячых забаў і гульняў.
Асаблівым месцам для кліўской дзятвы і моладзі быў вялікі стары дуб з арэлямі каля вясковай лазні. Тут яны збіраліся вечарамі будняў і ў святы, куплялі ў лазневым буфеце найсмацнейшы хойніцкі ліманад, тут заўсёды было цікава і весела.Як месца адпачынку і да гэтага часу памятаецца і вясковы клуб, які набіваўся «пад завязку», калі тут дэманстраваліся кінафільмы (асабліва індыйскія!), а таксама на канцэртах самадзейных артыстаў – як сваіх, так і гасцей з райцэнтра.
Што датычыцца прагляду тэлеперадач, то тэлевізары ў той час мела далёка не кожная савецкая сям’я, і людзі звычайна збіраліся разам у дамах шчаслівых уладальнікаў «блакітных экранаў». Так было ў іх доме, і гэтыя тэлепрагляды, з жывым абмеркаваннем, дасціпным каментарам ад суседзяў самых уражваючых эпізодаў таксама памятаюцца і сёння.– Мне здаецца, што раней людзі былі больш шчырымі, дабрэйшымі і адкрытымі, –успамінае Ж.Я. Бажок. – Усе былі роўнымі ў маёмасных адносінах, працавалі разам і побач, дзяліліся адзін з адным сваімі радасцямі і праблемамі. Куды і чаму прапала гэтая духоўная прастата сёння?.. Успамінаю, як шчыра і радасна адзначалі мы вясковыя і дзяржаўныя святы, асабліва Дзень Перамогі. 9 Мая ў лесе наладжваліся «маёўкі» – ушаноўвалі ветэранаў вайны і працы, выступалі артысты, гучалі музыка і апладысменты, працавалі гандлёвыя кропкі. Панавала атмасфера сапраўднага, шчырага свята, усе мае аднавяскоўцы выглядалі прыгожымі і ўбранымі, а зазелянеўшыя ў пачатку мая лясныя дрэвы дадавалі свае непаўторныя штрыхі ў агульны малюнак свята.
Гэтак жа весела адзначалася і любімае свята дзятвы – Новы год, хаця ў тыя гады аб паху і смаку мандарынаў даводзілася толькі марыць. Але і без іх запамінальны і непаўторны водар елкі, цукеркі і іншыя дамашнія прысмакі прымушалі дзяцей з нецярплівасцю чакаць кожнага апошняга вечара года. Многа радасці, смеху і жартаў прыносілі людзям Калядкі, калі марознымі і месяцовымі вечарамі свяціліся агеньчыкамі вокны кожнай вясковай хаты, і ў кожнай з іх гасцей чакаў апетытны святочны стол.Дарэчы, усе стравы гатаваліся тады ў печы (газавых пліт у той час яшчэ не было), ад чаго яны станавіліся яшчэ больш смачнымі і жаданымі.
Назаўсёды запомніліся Жанне Яўгеньеўне і будзённыя паходы ў лес, з якога і дарослыя, і дзеці вярталіся з вёдрамі і кошыкамі, поўнымі дужых баравічкоў і абабкаў, чырвонагаловых падасінавікаў, жоўта- аранжавых лісічак.А як духмяна і непаўторна пахлі пунсова-барвовыя суніцы, чорныя з сінім адлівам чарніцы!.. Таму яшчэ і сёння водары дароў прыроды асацыіруюцца ў Жанны Яўгеньеўны з далёкім і мілым дзяцінствам.Дарэчы, гэтак жа як водары язміну і бэзу, у якіх патанала вёска ўвесну. Амаль на кожным двары ў Клівах зелянела гэтае сціплае дэкаратыўнае і вельмі духмянае кустоўе.Яшчэ адным самым любімым з дзяцінства водарам для Жанны Яўгеньеўны і сёння з’яўляецца пах свежаскошанай травы. Сена для гаспадаркі патрабавалася многа – і для каня, і для каровы, а таму папрацаваць на сенажацях сям’і даводзілася нямала.
Бацька Яўгеній Адамавіч быў брыгадзірам, а потым упраўляючым аддзялення «Клівы» саўгаса «Хойніцкі», маці Надзежда Фёдараўна доўгі час працавала заатэхнікам, потым – дыспетчарам. Работы ў саўгасе хапала, але бацькі спраўляліся і на саўгасных палетках, і па ўласнай гаспадарцы. Менавіта ў іх вучыліся дзеці працавітасці, сумленнасці, адказнасці за даручаную справу. А сёння ўжо яны вучаць таму ж самаму сваіх дзяцей. – Зрэшты, так быць і павінна, – гаворыць Ж.Я. Бажок, – такім чынам і падтрымліваецца сувязь пакаленняў, і пакуль яна існуе – будзе жыць і сённяшняя вёска, будзе існаваць сельская гаспадарка, якая корміць усю краіну. Вось колькі многа ўсяго мудрага і шматзначнага месціцца для мяне ў двух простых словах – малая радзіма. Мне застаецца толькі пагадзіцца са словамі субяседніцы, мяркую, што дакладней і не скажаш. Подробнее
На пасяджэнні прэзідыума Гомельскай абласной арганізацыі Беларускага прафсаюза работнікаў адукацыі і навукі адзначана Хойніцкая раённая арганізацыя Беларускага прафесійнага саюза работнікаў адукацыі і навукі.Дыплом І ступені ў абласным конкурсе за лепшую работу райкамаў прафсаюза па стварэнню ўмоў для творчай працы, умацаванню здароўя і адпачынку работнікаў галіны па выніках 2017 года ўручаны старшыні раённага камітэта прафсаюза работнікаў адукацыі Т.М. Сямёнавай.Як адзначыла Таццяна Мікалаеўна, гэта ўзнагарода – вынік плённай работы ўсіх членау галіновага прафсаюза, актыўных і неабыякавых да сваёй работы, свайго жыцця. Агульнымі намаганнямі за мінулы год яны дабіліся добрых паказчыкаў, па якіх і праводзілася ацэнка работы прафсаюзных камітэтаў у галіне адукацыі.Дарэчы, абласны конкурс праводзіцца штогод. Да гэтага нашаму райкаму прафсаюза работнікаў адукацыі ўдавалася заняць трэцяе месца ў 2014 годзе.Пры падвядзенні вынікаў работы раённых камітэтаў ацэньваліся колькасць і якасць праводзімых мерапрыемстваў па прапагандзе здаровага ладу жыцця і культурна-масавая работа. Турыстычныя злёты, спартакіяды, агляды мастацкай самадзейнасці «Новыя імёны», іншыя культурна-масавыя і спартыўныя мерапрыемствы, што праходзяць у раёне, – аддзел адукацыі паспяхова ўдзельнічае ва ўсіх, часта становіцца пераможцам. Так, напрыклад, у мінулым годзе каманда аддзела адукацыі заняла першае месца ў раённым турзлёце, была першай у намінацыі «Конкурс песні» на абласным турзлёце. Ужо ў бягучым годзе сталі лепшымі ў раённым лёгкаатлетычным кросе. Райкам прафсаюза работнікаў адукацыі і адміністрацыі ўстаноў адукацыі заахвочваюць пераможцаў і актыўных удзельнікаў спаборніцтваў.На вынік абласнога конкурсу таксама паўплывала і граматнае вырашэнне пытанняў матэрыяльнага стымулявання працы і меры сацыяльнай абароны работнікаў адукацыі. «У прафсаюзным камітэце работнікаў адукацыі састаіць 1195 чалавек, 76 з іх – гэта непрацуючыя ветэраны педагагічнай працы, – паведаміла Т.М. Сямёнава. – З усімі працуючымі членамі прафкама заключаны кантракты, усе – і педагагічны, і тэхнічны персанал – атрымліваюць дадатковы дзень да працоўнага водпуску. Работнікам, якія выязджаюць на аздараўленне за кошт уласных сродкаў, выдзяляецца матэрыяльная дапамога ў памеры да 3 базавых велічынь.Кантракты заключаюцца па жаданню работніка на год, два, тры, пяць. Большасць кантрактаў заключана на тры гады. Ільготы і гарантыі, якія належаць работнікам, усе забяспечваюцца».Старшыня райкама прафсаюза работнікаў адукацыі лічыць, што работнікі працуюць з большай аддачай, калі бачаць, што наймальнік лічыцца з іх інтарэсамі. Таму ў мінулым годзе праводзілася актыўная работа па аднаўленню зместу пагаднення паміж аддзелам адукацыі, спорту і турызму райвыканкама і Хойніцкай раённай арганізацыяй Беларускага прафсаюза работнікаў адукацыі і навукі, калектыўных дагавароў. Падцвярджэннем старанняў у працы прафсаюзнага работніка і актывіста з’яўляюцца ўзнагароды. У 2016-2017 навучальным годзе работнікам адукацыі ўручана 146 узнагарод рэспубліканскага, абласнога і раённага ўзроўню, 37 з іх – ад прафсаюза. Вялікая ўвага надаецца турыстычна-экскурсійнай дзейнасці. У мінулым годзе члены прафкама наведалі Кіеў, Чарнігаў, Мір, Нясвіж. Ва ўзаемадзеянні з «Беларустурыстам» наведалі Жыткавічы, Тураў, Столін. У планах на год бягучы – паездка ў Жыровічы і Чарнігаў, які так спадабаўся ў мінулую паездку.Вельмі радуе, што моладзь, якая штогод папаўняе рады нашых педагогаў, таксама актыўна ўліваецца ў прафсаюзнае жыццё, удзельнічае ў мерапрыемствах і становіцца ініцыятарам іх правядзення.«Сярод задач на гэты год, – адзначыла Таццяна Мікалаеўна, – не здаваць атрыманых пазіцый. Работа будзе працягвацца, абавязкова прымем удзел у рэспубліканскіх прафсаюзных акцыях „Мы разам“ і „Прафсаюзы – дзецям“, будзем імкнуцца атрымаць прызавое месца ў „Новых імёнах“. Подробнее
1 мая в Хойниках прошло торжественное мероприятие, посвящённое Празднику труда. На открытой площадке возле Центра культуры в микрорайоне «Юбилейный» собрались представители трудовых коллективов, общественных организаций, жители и гости нашего района, чтобы встретить Первомай с хорошим настроением, достойными достижениями и смелыми планами.Со сцены присутствующих приветствовала заместитель председателя райисполкома Ж.Н. Чернявская:– Первомай – это праздник, который объединяет людей различных профессий, различных поколений. Основной темой Первомая был и остаётся труд. Честный, добросовестный, который сегодня позволяет тем, кто ответственно трудится, иметь достаток в доме. Жанна Николаевна вручила Благодарности районного исполнительного комитета хойничанам за многолетний добросовестный труд, высокий профессионализм и активное участие в общественной жизни района. Аплодисменты звучали в адрес Дмитрия Михайловича КАШПЕРКО, водителя КСУП «Имени И.П. Мележа»; Валентина Евгеньевича КРАВЧЕНКО, тракториста-машиниста КСУП «Судково»; Светланы Викторовны ТИТОК, начальника планово-экономического отдела заповедника; Владимира Васильевича ТАГАЯ, заместителя директора по хозяйственной работе ЦТДиМ г. Хойники; Владимира Сергеевича КОРОТКЕВИЧА, заместителя главного инженера по производству завода гидроаппаратуры; Натальи Николаевны КУЛИШ, оператора машинного доения МТФ «Листвин» КСУП «Велетин»; Надежды Николаевны ТИХОНЕНКО, животновода ОАО «Хойникский Агросервис»; Аллы Григорьевны ПОБЕДИНСКОЙ, животновода КСУП «Эксбаза „Стреличево“.Благодарности главного управления идеологической работы, культуры и по делам молодёжи Гомельского облисполкома за добросовестный труд, профессиональное мастерство и значительный личный вклад в эстетическое воспитание подрастающего поколения удостоена Елена Александровна БОРДАК, заместитель директора по УВР ДШИ г. Хойники.С праздником труда жителей Хойникщины поздравила председатель районного объединения профсоюзов Н.Н. Малаш и пожелала, чтобы Хойникский район развивался, а люди, живущие здесь, гордились своей малой родиной. За многолетний добросовестный труд, высокий профессионализм, личный вклад в развитие и укрепление профсоюзного движения Грамоты Хойникского районного объединения профсоюзов и ценные подарки вручены Галине Николаевне РЯБИНКИНОЙ, заместителю директора по идеологической работе ГЛХУ „Хойникский лесхоз“; Игорю Александровичу ДЕНГУБЕНКО, фрезеровщику производственного цеха завода гидроаппаратуры; Игорю Владимировичу БЕЛЬСКОМУ, учителю физической культуры Судковской СШ; Елене Эдуардовне ГАЙДУК, ведущему бухгалтеру заповедника; Николаю Францевичу БУЙНЕВИЧУ, инженеру- энергетику КСУП „Судково“; Андрею Николаевичу ЖУРО, мастеру участка по ремонту котельных и обслуживанию газового оборудования КЖУП „Хойникский коммунальник“; Алесе Игоревне ЯЧИЧЕНКО, заведующему отделом писем и социальных проблем редакции районной газеты.В праздничный весенний солнечный день своими музыкальными композициями и танцевальными номерами участников мероприятия радовали сольные артисты и музыкальные коллективы нашего района, образцовый ансамбль эстрадного танца „Драйв“. Подробнее
На тэрыторыі выселенай вёскі Амелькаўшчына аднавілі скульптуру безыменнага воіна.У час Вялікай Айчыннай вайны ў навакольных лясах вёскі Амелькаўшчына размяшчаўся партызанскі атрад імя А.В. Суворава. У студзені 1943 года ён вёў баі супраць карнікаў. У чэрвені 1943 года фашысцкія акупанты спалілі 135 двароў і забілі 54 мірных жыхароў. На франтах і ў партызанскай барацьбе загінулі 252 жыхары Амелькаўшчанскага сельскага Савета. У памяць аб загінуўшых ў цэнтры вёскі ў 1970 годзе быў усталяваны помнік – скульптура воіна.Сёлета ў красавіку у рамках Дзяржаўнай праграмы па пераадоленню наступстваў катастрофы на Чарнобыльскай АЭС на 2015-2020 гады і плана па ўтрыманню зон адчужэння і адсялення па Гомельскай вобласці на 2018 год Адміністрацыя зон адчужэння і адсялення МНС Рэспублікі Беларусь на выдзеленыя з рэспубліканскага бюджэту сродкі арганізавала бягучы рамонт помніка. Усе работы выкананы сіламі калектыву раённага аддзела па надзвычайных сітуацыях. Яны якасна і ў запланаваны тэрмін ухілілі пашкоджанні на мемарыяле: аднавілі тынкоўку, пафарбавалі помнік і прывялі ў парадак клумбы. Подробнее
Михаил ДЕРЕВЯГО,
Чырвоны прамень 38/2018 от 12 мая 2018
14 мая 2018 10:54
КалейдоскопОбщество
Русский
9 мая жители нашего района торжественно и празднично отметили 73-ю годовщину Великой Победы. Накануне и в этот день повсеместно на Чашниччине прошли праздничные мероприятий, посвящённые столь знаменательному событию в жизни нашего общества. Подробнее
Наша размова са спецыялістам ТЦСАН Аленай Анатольеўнай Курленка пра ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны завяршылася на сумнай ноце. Чаму? З кожным годам іх колькасць змяншаецца. На сёння ў Хойніках пражывае ўсяго чацвёра ветэранаў і шэсць удзельнікаў вайны, зусім не засталося іх у вёсках.Напэўна, самай публічнай персонай застаецца Васілій Сямёнавіч Гардзеенка. Хайнічанам ён добра знаёмы па фота на вялізных банерах. Нядаўна ветэран адзначыў чарговую круглую дату – 95 гадоў з дня нараджэння. Сустрэў асабістае свята сціпла ў сваёй хойніцкай кватэры.Нядаўна ён стаў госцем цэнтральнай раённай бібліятэкі, дзе на сустрэчы са школьнікамі расказаў пра сваю нялёгкую службу. У 17 гадоў імкнуўся на фронт, але не склалася. Трапіў у Калінкавіцкі раён, у партызанскае падполле. Там юнак быў падрыўніком і разведчыкам. Толькі ў 1944 годзе прызвалі ў Чырвоную Армію, пазней у якасці байца кулямётнага разліку ён вызваляў Варшаву, а затым ад Віслы дайшоў да Эльбы, прымаў удзел ва ўзяцці Берліна. Пасля Перамогі штогод Васілій Сямёнавіч абавязкова прымаў удзел у парадзе 9 Мая ў Маскве. Па традыцыі ён ездзіць туды, каб сустрэцца з сябрамі-франтавікамі каля Вялікага тэатра.У завяршэнні сустрэчы ветэран пакінуў запіс у альбоме «Нашы землякі – удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны».Летась з-за праблем са здароўем ён звярнуўся ў сацыяльную службу, каб накіравалі ў Капаткевіцкі дом-інтэрнат для састарэлых і інвалідаў (Петрыкаўскі раён). Але не змог жыць удалечыні ад малой радзімы ў коле незнаёмых людзей. Вярнуўся ў Хойнікі. У хуткім часе паедзе ў Маскву, каб прайсці ў ваеннай форме па Чырвонай плошчы.Астатнім нашым ветэранам весці насычанае грамадскае жыццё, на жаль, не дазваляе стан здароўя. Затое нярэдка ў іх доме з’яўляюцца госці. Акрамя родзічаў, прыходзяць журналісты, са святамі віншуюць прадстаўнікі раённай улады, сацыяльнай службы, дэпутаты дастаўляюць прадуктовыя наборы.У кватэры па вул. 70 гадоў Кастрычніка пражывае ветэран Аляксандр Вікенцьевіч Гапоненка. Некалькі гадоў назад ён аўдавеў, ладзіць побыт дапамагала дачка. Зараз з-за пагоршанага здароўя Аляксандр Вікенцьевіч патрабуе больш увагі, таму за ім аформілі догляд сацыяльнага работніка.Разам з сям’ёй сваёй унучкі жыве на вул. Першамайскай Іван Ігнацьевіч Шкурко. Як і многія ветэраны вайны, ён не любіць успамінаць той час, голас зрываецца з-за слёз.Таксама стрыманы ў сваіх успамінах і Рыгор Данілавіч Балобан. Ён, як і раней, жыве разам з сынам Аляксандрам у кватэры шматпавярховага дома па вул. Жукава. У ліку шасці асоб, якія прыроўнены да ветэранаў вайны, Аляксей Захаравіч Латфулін, Сямён Аляксандравіч Акуленка, Мікалай Мікітавіч Цыганкоў, Зоя Іванаўна Акатава, Віктар Сямёнавіч Мамаеў, Соф'я Аляксандраўна Жыляк. Пажадаем ветэранам трымацца, больш станоўчых жыццёвых эмоцый і ўсяго самага найлепшага. Подробнее
