У сельскай гаспадарцы не бывае выхадных, нарміраванага рабочага дня, лёгкай працы. Нельга простымі словамі перадаць усю тую складанасць, адказнасць, цяжкасць, з якой кожны дзень сутыкаюцца работнікі гаспадарак.
Працоўны дзень Анатолія Аляксандравіча пачынаецца ў 6, а часта і ў 5 гадзін раніцы, а заканчваецца далёка за звычайныя 18 гадзін вечара, калі большая частка насельніцтва нашага раёна адпачывае пасля працоўнага дня. І так кожны дзень, нягледзячы на надвор’е, пару года.
На мой наіўны запыт: «Зімой, пэўна, лягчэй?» Анатолій Аляксандравіч адказаў: «У сельскай гаспадарцы лягчэй не бывае».
З 1990 года А.А. Сцішанок працуе ў аграпрамысловым комплексе. Нарадзіўся ў Барысаўшчыне, адслужыў у арміі, пасля якой былі прапановы аб рабоце. Юнак вырашыў працаваць на зямлі. І вось амаль 30 гадоў не пакідае гэтай галіны.
Сям’я, магчыма, і не ў вялікай радасці, што муж і бацька амаль круглыя суткі на рабоце, аднак падтрымлівае.
«Не заўважыў, як вырасла дачка, – падзяліўся Анатолій Аляксандравіч, – унучцы дзевяць гадоў – таксама не бачу, як яна расце. Усё на рабоце. Аднак калі ёсць жаданне працаваць, а ў сельскай гаспадарцы без гэтага аніяк, то патрэбна працаваць. Адпачываць на пенсіі буду. А зараз спраў многа».
І пра калектыў Анатолій Аляксандравіч сказаў напісаць толькі добрыя словы. Выпадковыя людзі ў гаспадарцы не затрымліваюцца, толькі тыя, хто разумее ўсе турботы, усе клопаты, неабходнасць ад цямна да цямна працаваць, забываючыся часам на свае ўласныя праблемы.
Параўноўваць, як было раней і як стала зараз, – справа няўдзячная. Чамусьці атрымліваецца так, што былое, савецкае, лічаць найлепшым часам, у тым ліку і ў развіцці сельскай гаспадаркі. Магчыма так, спрачацца не буду. Аднак бясспрэчна тое, што ў любой галіне, у любыя часы, нягледзячы на наяўнасць ці адсутнасць сродкаў, тэхнікі, спрыяльных умоў, галоўным фактарам поспеху застаюцца людзі. Тыя, хто аддана і старанна працуе, на каго можа разлічваць кіраўнік, хто з'яўляецца прыкладам для моладзі. З такімі людзьмі на мінулым тыдні ў сем гадзін раніцы сустрэліся на мехдвары сельгаспрадпрыемства. Подробнее
Каб як мага больш людзей пазнаёміць з гісторыяй роднага краю, стараннымі людзьмі, якія праслаўлялі сваю радзіму працай і словам, ва ўсіх сельскіх выканаўчых камітэтах раёна абсталяваны інфармацыйныя куткі, прысвечаныя Году малой радзімы.
Гэта не толькі стэнды са звесткамі, але і міні-выстаўкі з побытавымі рэчамі, тагачаснай тэхнікай, прыладамі працы і інш. Выстаўкі гэтыя час ад часу будуць мяняцца і абнаўляцца.
Так, напрыклад, у Стралічаўскім сельвыканкаме цікава і пазнавальна прадстаўлена інфармацыя з гісторыі вёсак сельсавета, дзень сённяшні. Змешчана поўная інфармацыя пра вядомых землякоў, і не толькі тых, хто нарадзіўся на тэрыторыі Стралічаўскага сельсавета, але і на Хойнікшчыне.
Цікава будзе пагартаць альбом з фотаздымкамі, пачытаць пра кіраўнікоў гаспадаркі, якія працавалі ў розныя гады, даведацца пра ўзнагароджаных працоўнымі ўзнагародамі.
Па заканчэнні года будзе вызначаны сельвыканкам з найлепшым наглядным матэрыялам. Подробнее
Аб’явіўшы сёлета Год малой радзімы, Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь А.Р. Лукашэнка адзначыў: «Вельмі хочацца, каб дапамога ішла ад сэрца, стала ўласнай ініцыятывай. Яна можа быць матэрыяльнай, стваральнай, асветніцкай, творчай – хто як можа і хто колькі можа. Залежыць ад магчымасцяў, фантазіі і жадання кожнага. Надышоў момант праявіць сябе і ўпісаць сваё імя ў гісторыю гэтай малой радзімы, гэтага кавалачка нашай зямлі».
На гэта была арыентавана вучоба-сустрэча з органамі тэрытарыяльнага грамадскага самакіравання (упаўнаважанымі горада і сельскіх населеных пунктаў), дэпутатамі базавага першаснага ўзроўню.
Мерапрыемства ў Цэнтры культуры г. Хойнікі адкрыла старшыня раённага Савета дэпутатаў Г.В. Бондар, праінфармаваўшы аб арганізацыі работы дэпутацкага корпусу, фарміраванні раённага бюджэту, пытаннях, якія паступаюць у райсавет.
У Год малой радзімы старшыня райсавета заклікала кожнага жыхара Хойнікшчыны праявіць ініцыятыву і ўнесці магчымы ўклад для працвітання нашага роднага краю. «Больш увагі патрэбна аддаваць прыгажосці ў духоўным плане, – заўважыла Галіна Віктараўна. – Старанні такіх хайнічан, як А. Мянёк, які ўпрыгожыў цеплавузел і пад’езд, А. Чарняк і А. Карабут, якія ўстанавілі паклонныя крыжы, і іншых, хто робіць добрыя справы не для ўласнай карысці, а для ўсіх увогуле, – патрэбна падтрымліваць, браць прыклад. Ад навакольнай прыгажосці і на душы святлее».
Да ініцыятывы заклікалі далучыцца і начальнікаў аддзелаў райвыканкама, кіраўнікоў служб і арганізацый. Так, напрыклад, начальнік аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Л.В. Няволіна прапрацоўвае пытанне, чым сумесна з насельніцтвам дапамагчы н.п. Карчовае. Начальнік РАНС В.В. Сацура разглядае пытанні і прапановы па аказанні любой магчымай дапамогі н.п. Дворышча. Вуліцы Малішэўскую і Дзяржынскага горада адпаведна думаюць як аздобіць начальнік інспекцыі прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя К.М. Літвінка і начальнік землеўпарадкавальнай службы райвыканкама А.А. Маліноўскі.
З інфармацыяй выступілі прадстаўнікі РАНС, РАУС, ЦРБ, КЖУП «Хойніцкі камунальнік», аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама, падатковай інспекцыі, упраўлення па працы, занятасці і сацыяльнай абароне райвыканкама.
Падчас сустрэчы былі растлумачаны ўзнікшыя пытанні: як аформіць рамесную дзейнасць; колькі разоў у месяц павінны прыбіраць у пад’ездах шматпавярховых дамоў работнікі камунальнай службы. Таксама грамадзяне звярнуліся з просьбай спілоўвання вярбы па вул. Калесніка, 7, г. Хойнікі. Подробнее
Ёсць у нашай гісторыі даты, аб якіх не трэба многа гаварыць і спрачацца. Дастаткова толькі назваць дзень, месяц, год – і ўсім становіцца зразумела, што маецца на ўвазе. Такой датай для нас, жыхароў Рэспублікі Беларусь, з’яўляецца 22 чэрвеня 1941 года. Варта толькі ўзгадаць яе ўслых, як навокал спыняецца смех, сціхаюць жарты і гучныя размовы, бо ў памяці народнай гэты дзень даўно стаў сімвалам трагедыі, смутку і памяці.
Зямля Беларусі адной з першых прыняла на сябе ўдар ворага, на нашых дзедаў і прадзедаў 77 год таму абрушылася ўся моц самай магутнай і сучаснай, на тыя часы, арміі свету. Але разам з усім савецкім народам нашы слаўныя продкі здолелі не толькі выстаяць, але і перамагчы ў гэтай самай жорсткай у гісторыі чалавечай цывілізацыі вайне.
Дарагой, вельмі дарагой цаной далася нам гэтая перамога. Возьмем, да прыкладу, наш раён. Па даных перапісу насельніцтва СССР 1939 года, у Хойніках у той час налічвалася 3,4 тысячы жыхароў. Нават калі дадаць да гэтай лічбы насельніцтва навакольных вёсак, атрымаем 10, няхай крыху болей тысяч жыхароў раёна.
Далей звернемся да аднаго з самых важных, на мой погляд, дакументаў у гісторыі нашага раёна – рашэння №167 Хойніцкага раённага выканаўчага камітэта ад 3 чэрвеня 1969 года «Аб удакладненні звестак аб населеных пунктах і насельніцтве Хойніцкага раёна, знішчаных нямецка-фашысцкімі захопнікамі ў гады Вялікай Айчыннай вайны». У адпаведнасці з ім на франтах Вялікай Айчыннай загінуў 2881 ураджэнец нашага раёна, яшчэ 62 чалавекі загінулі за гады вайны ў партызанскіх атрадах і антыфашысцкім падполлі.
Па даных таго ж дакумента, на тэрыторыі раёна закатаваны і расстраляны 1984 мірныя жыхары. Сплюсуем усе названыя лічбы – і атрымаем амаль 5 тысяч ахвяр, па сутнасці на Хойнікшчыне за гады вайны загінуў кожны другі яе жыхар!
Акрамя таго, як паведамляецца ў тым жа рашэнні райвыканкама, на тэрыторыі раёна да вайны налічвалася 104 вёскі. З іх фашыстамі было поўнасцю спалена 36 населеных пунктаў (астатнія знішчалі часткова), адноўлены на ранейшым месцы 54 вёскі, адноўлены часткова – 21, не адноўлены наогул вёскі Перавессе, Чырвонамайск і Зялёны Гай.
Дарэчы, трагедыя апошняй вёскі з гэтага сумнага пераліку адбылася таксама ў чэрвені, роўна 75 год таму. Тады, 10 чэрвеня 1943 года, гэтую невялікую вёсачку, у якой да трагедыі налічвалася 25 хат, 102 дарослых і дзяцей, у 4 гадзіны раніцы акружылі нямецкія карнікі і падпалілі. Людзей сагналі ў адзін двор, а потым і дзяцей, і дарослых кідалі жывымі ў палаючую хату. Тых, каму ўдавалася выскачыць з агню, спасцігалі нямецкія кулі. За адну раніцу з 33 сямей у Зялёным Гаі ўцалелі толькі 3, ды і то не поўнасцю…
Узгадаў гэтыя лічбы і гэты страшны факт для таго, каб людзі сённяшніх пакаленняў – і маладыя, і сталыя, заўсёды помнілі аб тым, цаной якіх непапраўных страт была заваявана Вялікая Перамога. Каб помнілі і заўсёды шанавалі веліч народнага подзвігу, нескароны дух нашага народа, дзякуючы якому мы здолелі выжыць, перамагчы і аднавіць разбураную краіну. Подробнее
В оконном стекле отражаясь, по миру идёт не спешахорошая женщина Женя.Да чем же она хороша?
Медсестра Хойникской ЦРБ Евгения Сацура Подробнее
Памятныя медалі ўручылі 15 чэрвеня ветэрану Вялікай Айчыннай вайны Георгію Паўлавічу Каффку супрацоўнікі Пасольства Расіі ў Беларусі. Подробнее
Илья Цевенков не думал не гадал, что попадёт в полесскую глубинку. Однако считает, что раз это случилось, значит, так нужно, и всё в жизни только к лучшему. Парень оказался вдали от родного города Слуцка, попал в наш район по распределению после окончания Белорусского государственного аграрного технического университета, где получил специальность инженера-энергетика. С апреля этого года работает в качестве молодого специалиста инженером-электриком в ОАО «Путь Ильича». Подробнее
Первый районный конкурс хореографического искусства «Танцует лето» принимал г. Новолукомль. Более 200 юных танцоров представили на сцене Дворца культуры свое творчество — в семи возрастных группах, по четырем номинациям.В состав жюри, помимо председателя, начальника отдела идеологической работы, культуры и по делам молодежи Г. П. Авижа, вошли известные не только у нас в районе, но и далеко за его пределами мастера хореографического искусства — А. И. Томашев, Н. Н. Томашева, Н. Н. Курилова.Немало руководителей танцевальных коллективов родом отсюда, не случайно именно в Год малой родины решено было основать данный конкурс. Задумка эта давняя, инициативу поддержали и воплотили в жизнь. Подробнее
Традиционный праздник чествования лучших учащихся по итогам учебного года состоялся в Чашникской гимназии. Талантливые и способные ребята участвовали на протяжении года во многих конкурсах и интеллектуальных состязаниях, демонстрировали уровень своей физической подготовки на спортивных соревнованиях. Кто-то победил, кому-то чуть-чуть не повезло... Подробнее
Ежегодные областные соревнования санитарных дружин Брестской области прошли в Столине. Подробнее